Kredietcrisis en hyperalimentatie bij kanker

bron: volkskrant blog sept 2008

Ooit zeiden de indianen "Aan der einde der dagen zullen de blanken weten dat geld niet te eten is".
Hugo Chaves - als nazaadje van de Indianen - verwoordde het wat moderner met "The American madness of the Financial Casino".
De Nederlandse Pers gebruikte de sensationele zinsnede "Het bloedbad op de financiële markt".
Honderden miljarden dollars en euro's werden de afgelopen weken in omloop gebracht om "de gebakken lucht economie" van het rijke Westen te redden.
Onderwijl riep de reddende angel uit Amen Rika - dessert Bush - dat deze crisis slechts een "schoonwassen van misstanden in de financiële wereld" betrof.
Ook een economisch hoogleraar van de Erasmus Universiteit verhaalde publiekelijk dat er in zijn ogen slechts sprake was van "paniekvoetbal" en dat de ware economie nog steeds kerngezond was.
Zou hij samen met Balkenende in het Ivoren Torentje in het Haagse de miljoenennota hebben opgesteld?
Tot ongeveer een half jaar geleden werd ik nog uitgelachen met mijn doemscenario over het verloop van de verkankerde wereld, die in 2007 zijn grootste economische crisis ooit zou tegenkomen.
Voor velen was dit het bewijs dat "deze gewezen kanker-reseacher" met zijn doemscenario over de eindtijd een valse profeet bleek te zijn.

Met een lach en een traan kijk ik terug naar het wereldcongres "From woundhealing to cancer" in 1980 aan de Erasmus Universiteit, dat eindigde met een open dialoog over de toendertijd al populair geworden behandeling van terminale kankerpatiënten: "hyperalimentatie".
Het was een theoretiseren over natuurlijke celspecialisatie door energiegebrek en de "economische scheefgroei in het lichaam bij kanker"
Nog geen jaar later verhaalde ik op een wereldcongres "alternatieve geneeskunde" met als titel "Cancer, it's like economy" hoe theoretisch de verkankerde wereld - net als bij celwoekering - nog gered zou kunnen worden door totale ontwaarding van de voedings-elicter voor de economie: geld.
Het waren toendertijd nog gissingen, daar ik nog steeds zoekende was naar "het sleuteltje op het doosje" ten aanzien van deze wildgroei van cellen, die niet voor niets de cryptische naam droeg van "kwaad en aardig te zijn".[ zie ook het boekje "De luxe van een kankercel te zijn" op http://www.wetenschap-eindtijd.com/ ]

Laat mij U lezer kort door de bocht verhalen wat er nu in de terminale fase van de wereldse verkankering aan de hand is.
Naar medisch model - alle cycli zijn elkaars gelijke - is deze injectie van geld als zijnde de voedingsbodem van de economie niets meer dan "hyperalimentatie, waardoor het lijdend bestaan van de mensheid als geheel nog even wordt gerekt".
Wat houdt deze hyperalimentatie precies in?
Iedereen weet dat kanker een proces is van progressieve uitmergeling van het lichaam ten behoeve van de kankercel
Anders gezegd: Kanker is een groeiende energienood in het lichaam, waarin de kankercel steeds rijkelijker wordt gevoed totdat beide onder die energienood bezwijken.
Werelds vertaald: "een progressief groeiende gebakken lucht economie".

Hyperalimentatie betekent letterlijk "overvoeden".
Voor het gezonde lichaam betekent dit dat de extra voeding wordt opgeslagen in de vorm van vet. Het is een "vetpot" voor slechte tijden.
Voor een terminale kanker betekent dit in de eerste plaats dat uitgemergelde niet-kankercellen weer normaler gaan functioneren, maar voor de kankercellen zelf betekent dit dat zij hun macht hervinden en verder kunnen gaan doorwoekeren in het verkankerde lichaam.
De kankercel zal het merendeel van de voeding incasseren, waardoor zij nog ongespecialiseerder en agressiever wordt.
Is het niet onvoorstelbaar hoe precies alle cycli elkaars gelijke zijn?

Sorry, ik durf het doemscenario van deze economische "hyperalimentatie" nauwelijks aan het geduldig papier toe te vertrouwen. Gelukkig wordt ik hierin gesteund door een recent artikel in "The Dutch Financial Times" - de NRC - hoe banken bij een eventuele collaps U "gebakken lucht garantie" hebben gegeven ten aanzien van Uw hypothecaire leningen". Geen dus!
Het is ongeveer zoals de volkswijsheid luidt "Geld maakt geld" en "armoede maakt armoediger".
Deze injectie van geld zal de rijken der aarde nog rijker maken en de armen nog verder uitmergelen totdat...
Helaas is het zoals ik aan het eind van DVD 2 uiteenzette "Arbeid adelt en de adel arbeid niet". Gaat het allemaal fout dan zullen de rijken der aarde zich slechts beroepen op "Wir haben es nicht gewusst".
Kijkend in de geschiedenis der culturen - die zich als ware cyclus - tot het einde der dagen zal herhalen, zal de collaps van de wereldse verkankering zeker niet zonder slag of stoot verlopen. Het enige verschil met vorige culturen is hooguit dat er toen nog geen verkankerde wereldsamenleving was en "de rijke der aarde van toendertijd" nog een beloofd land hadden om naar toe te vertrekken om het opnieuw te proberen.
Helaas, helaas!
We mogen dan volgens het sensatie-medium bij uitstel "De Telegraaf" nog steeds niet "de Pineut" zijn, maar dit is niets meer dan "struisvogel-politiek" om het dom gehouden volk maar zo lang mogelijk rustig te houden.
Maar!
"Geluk is met de domme", want hoe de verkankerde wereld er momenteel ook uitziet, er zijn levend in "het hier en nu" ook lichtpuntjes.
Kanker is - zoals ik eerder beschreef - een ultimate poging van het lichaam om het leven door middel van interne recycling te rekken.
De verkankering van de Westerse cultuur is onderdeel van een cultuurcyclus, waarover ik eerder schreef.
In het weten dat alles zo groot zo klein is, zie ik de mensheid als samenleving als geheel: "een groot lichaam", waarin iedereen zijn functie heeft.
Zo beleef ik kanker van de Westerse wereld zeker niet losstaand, maar als kanker van een van de organen van dat lichaam.
Aangezien alle cycli elkaars gelijke zijn, leven wij allemaal en niet alleen de rijke kankercellen van de wereld wel in "overtijd" om het leven als geheel te rekken .
Wij kankercellen zullen van deze hyperalimentatie nog even genieten van de keerzijde van dit kwade gezwel: rijkdom.
Met ander woorden: Wij mogen ons gelukkig prijzen als kankercellen in de wereldsamenleving te staan.
Maar het is wel het rekken van het leven als geheel, die - aan het einde der dagen - rijk en arm naar de verbrandingsoven van het crematoruim "Uranus" zal voeren.
Tenslotte stond alles al in de sterren beschreven en dit werd ooit nagelaten als "De begeerte van materialisten, die zijn gelijke niet kent".

De terminale fase van onze kwaad-en aardigheid

bron: volkskrant blog april 2008


De terminale fase van de wereldse scheefgroei -in dokterstermen kanker- kleurt nu onze tijdgeest en velen wanen zich al in het Paradijs van liefde, vrede en harmonie.
Nog pas 2,5 jaar geleden begon ik deze weblog met een artikel over de verkankering van de wereldsamenleving, die toen al uitzaaiingen kende.
Het was zo'n 20 jaar daarvoor dat ik die vreemde vergelijking met kanker zag.
Het was zo'n 15 jaar geleden dat ik die vergelijking niet vreemd meer vond na een kleine 20 jaar zoeken naar de basale oorzaak van ons lijden aan onze kwaadaardigheid als ware Tweedrachtzaaiers, zoals de Bijbel ons noemde: kwaad en aardig!
Het was niet vreemd meer, omdat ziekte zijn oorsprong vond in ons denken /onze mind.
Toen wist ik dat onze Westerse samenleving een mentaliteit had, die tot die "tweedrachtige" verkankering in lichaam en geest leidde.
In het lichaam heet het het kwaad te zijn, maar in de geest van leven is het aardig.
Het artikel viel bepaald niet in zulke goede aarde en werd zelfs door weldenkers openlijk verketterd als zijnde de reïncarnatie van Hitler.
Raar?
Neen, want hoe kunnen wij ons druk maken, terwijl we zwelgen in rijkdommigheid als één van de rijkste landen ter wereld en bovendien - net als kanker - alleen maar groeiden in rijk aan materie en arm van geest!
Ja!!! Wij - de Westerse wereld - zijn de kanker, die de rest van de wereld uitmergelt.
Wij zijn de bakermat van de wegwerpmaatschappij, die nu onze wereld in razend snel tempo vervuilt: op land, ter lucht en in zee.
En onderwijl houden we maar niet op om anderen als schuldigen aan te wijzen voor deze mass-polution en zeker nu het ons even wat minder gaat.
Nu hebben we een nieuwe vijand: een vijand, die onze mensenrechten aan zijn laars lapt : China.
De hele wereld lijkt in de bres te springen voor Tibetaanse monniken, die lijden aan "onvrijheid", terwijl wij hier als in een open gevangenis leven.
En dat terwijl deze nieuwe hysterische hype het gevolg is van een jarenlange weloverwogen actie van Amerika, die met de komst van de Olympische Spelen de tegenspeler van "de Westerse economie moet groeien om gezond te blijven" nabootste.
Is Amerika bezig zijn grootste concurrent op de zogenaamde "vrije markt economie" in diskrediet te brengen om straks met vereend goedvinden de nucleaire aanval te openen?
Misschien lacht U het weg als doemdenkerij, maar dit zijn wel de Bijbelse Profetieën!
Misschien lacht U het nu helemaal weg, want voor velen zijn Kerk en Staat twee totaal verschillende Instituten
Misschien ook wilt U het niet geloven, omdat het te belachelijk lijkt voor woorden.
Maar het tegendeel is helaas wel waar.
Jarenlang werden tienduizenden Amerikanen voor een zogenaamde vakantie naar Nepal gestuurd. Na overnachting in één van de duurste hotels in Kathmandu kregen ze via de Amerikaanse ambassade een doorreisticket naar buurland Tibet om... tweedracht te zaaien.
Mensenrechtenorganisaties ... Een heel bedenkelijk spel van onze kwaadaardigheid!
Degenen op de werkvloer die totaal onbewust zijn van wat er zich achter de schermen plaatsvindt , doen in de arme landen - die bloeden voor onze welvaart - beslist zeer veel goed en menslievend werk.
Maar achter de schermen ziet deze Human Rights Organization er bepaald niet zo menslievend uit.
Achter de schermen ziet het er minstens zo smerig uit als de drie oorlogen tegen Irak, de Bin Laden hetze of de 9-11 story.
Achter de schermen ziet het er minstens zo luguber uit op welke wijze wij geïnformeerd worden door de ogenschijnlijk "vrije media".
Het is in alles de schijn die bedriegt!

Het is nu 3 jaar geleden dat onze zoon besloot definitief naar Nepal af te reizen om daar te gaan werken in opvangcentra voor kinderen, die daar verloren rondlopen.
Het heette ontwikkelingswerk te zijn!
Voor zijn vertrek informeerde ik hem over de beangstigende wereldsituatie en het kwaadaardige dat zeker ook in de sector ontwikkelingswerk te zien moet zijn.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee en misschien dat U dat beleeft als oproerkraaien, maar hij had zijn ogen bepaald goed open.
Al langere tijd was hem opgevallen dat de driemaandelijkse bezoeken van "hoge bomen" der Human Rights totaal ongeïnteresseerd waren in het leed wat daar geleden werd. Al langere tijd was hem opgevallen dat de "withoofden" zoals men de westerling daar noemt steeds argwanender werden bekeken.
Men had ze ooit binnengehaald onder het mom van sociale verbetering, maar dat bleek de schijn die bedriegt. Het bleek de welbekende kip met de gouden eieren te zijn en niets meer!
Kortgeleden waren er in Nepal verkiezingen en - alsof de maat vol was - werd er massaal voor het ware sociaal communistische Maoïstische Regiem gestemd.
Per acuut werd de "grijpstuiver-kraan" - de aalmoes waaronder hij werkte - van hoger hand dichtgedraaid met als mededeling dat Nepal op de verdachte terroristenlijst was geplaatst.
En last but not least...
De journalistieke propaganda van de Westerse journalisten legden de enkele straatrellen die er waren vast alsof het "the most sensational story ever captured" was en dat waren de beelden die de wereld in werden gegooid. Dat is wat blijft hangen als beeltenissen.
Spanning en sensatie is wat de mens wil en daar zit brood in. Brood en spelen voor het volk, omdat men - levend in overbeschermde weldadigheid - de normale levensspanning mist.
De televisie en Hollywood werden niet voor niets zo'n eclatant succes.

Zo'n politieke ommekeer op zich is zeker voor onze begrippen heel normaal in onze vermeende democratie; niet beseffend dat dit onderdeel is van een politiek die heet "Verdeel en Heers".
Maar kijkend naar de wereld als een grote "gemeen"schap, waarbij de laatste heersende cultuur de meest geslepen is als het op overleven aankomt, ziet deze omwenteling er wel bepaald anders uit.
Het is dan ook zeker niet toevallig dat India kortgeleden openlijke kritiek op Amerika heeft geuit tegen de aanhoudende zwartmakingen van Iran over het bezit van mass destruction weapens.
Is het Oostblok zich langzaam maar zeker aan het verenigen tegen de "wel- en kwaaddadige" "verkankerende" Westerse manier van leven?
De tekenen zijn vele!
Betekent dit dat het verkankerde Westen de wereldhegemonie lijkt kwijt te raken en definitief moet gaan kiezen voor "gewelddadigheid" om te proberen zijn macht vast te houden?
Is het de geschiedenis, die zich tot het einde zou herhalen?
Sommige hooggeplaatste Westerse leiders beweren nu - in hoogmoed gevallen - dat de zogenaamde beurscrisis slechts een "natuurlijke" tijdelijke correctie is en dat zelfs van echte voedselschaarste geen sprake is.
Wie zal deze "hoogwaardige" mensen tegenspreken en wat heeft het voor zin?

Ik kijk als dokter in het weten dat "Alle cycli elkaars gelijke zijn" naar de snel verslechterende situatie in de wereld en vrees dat er nog slechts één kruid tegen opgewassen is: Het kruitvat!
Er is slechts één oplossing: zelfoplossing!
Was niet ooit één voorzegging: Branden in Uranus aan het einde onzer dagen?